نیویورک پست (امریکا)
علیه سازمان ترامپ اعلام جرم شد و مأموران بر دست مدیر امور مالی این سازمان دستبند زدند. بر اساس اتهامهای وارده، این سازمان مرتکب 15 تخلف و 1.7 میلیون دلار کلاهبرداری مالیاتی شده است. اما در حال حاضر هیچ اتهامی متوجه شخص ترامپ نیست و به نظر میرسد طرح این اتهامات یک تبلیغات سیاسی باشد.
دیلی صباح (ترکیه)
خروج رسمی ترکیه از کنوانسیون استانبول که یک پیمان بینالمللی برای مبارزه با خشونت علیه زنان است، باعث انتقادها به اردوغان بابت این اقدام شد. او در سخنانی همزمان با رونمایی از طرح چهارساله دولت وی برای مبارزه با خشونت علیه زنان تأکید کرد، برای رسیدن به این منظور ابتدا باید ریشهها را شناسایی کرد.
دیلی میل (بریتانیا)
ویلیام و هری، پسران پرنسس دایانا، عروس محبوب خانواده سلطنتی انگلیس، تنها برای یک ساعت، اختلافات بین خود را کنار گذاشتند و در مراسم پردهبرداری از مجسمه مادر خود شرکت کردند. با این حال به نظر نمیرسد این مراسم یک ساعته توانسته باشد، به اختلافات آنها و دلخوریهایشان از یکدیگر پایان داده باشد.
امریکا پایگاه بگرام را تخلیه کرد
زهره صفاری/ تخلیه تمامی نیروهای نظامی امریکا و ناتو از پایگاه هوایی «بگرام»، قلب عملیاتهای جنگی امریکا و ناتو علیه طالبان و القاعده در طول دو دهه اخیر، سیگنالهای پایان مداخله نظامی این کشور در افغانستان را تقویت کرد.
بهگزارش «فرانس 24»، قرار است مسئولیت این پایگاه به وزارت دفاع ملی افغانستان سپرده شود اما به گفته مقامات دفاعی امریکا، ژنرال «آستین میلر» از مقامات ارشد نظامی امریکا مسئولیت و اختیار حفاظت از نیروها را برعهده خواهد داشت. به باور کارشناسان، تخلیه پایگاه هوایی «بگرام»، بزرگترین مقر نظامی امریکا در افغانستان مقدمهای آشکار بر پایان حضور نظامیان امریکایی باقیمانده در افغانستان در آیندهای نزدیکتر از موعد تعیین شده «جو بایدن» در 11 سپتامبر است. گمانه زنیها در این باره از اواسط ماه مه مطرح و حتی زمان احتمالی خروج 7 هزار نظامی ناتو و سربازان امریکا 4 جولای همزمان با روز استقلال امریکا تعیین شده بود. در عین حال با توجه به نگرانیهای امنیتی هنوز زمان دقیق خروج آخرین سرباز امریکایی از افعانستان از سوی این کشور اعلام رسمی نشده است اما به نوشته «یورو نیوز» همزمان با آغاز تخلیه پایگاه «بگرام»، مذاکرات درباره حفاظت از فرودگاه بینالمللی «حامد کرزای» در کابل نیز آغاز شده است. در حال حاضر این مسئولیت به طور مشترک برعهده امریکا و ترکیه است.
خروج غیرمسئولانه در اوج تنشها
نظامیان امریکا و ناتو در حالی برای خروج از افغانستان تدارک دیدهاند که طالبان بخشهای بسیاری از این کشور را به تصرف خود درآورده و حملات و ناامنی به اوج خود رسیده است. به نوشته «الجزیره»، گرچه بسیاری از مقامات امریکایی نیز نسبت به خطرات ناشی از خروج امریکا در این برهه زمانی هشدار دادهاند اما پس از ملاقات «بایدن» با همتای افغانستانی اش، «اشرف غنی» مأموریت خود را مدیریت «تبعات پس از خروج امریکا» اعلام کرد.
«فیض زلاند»، مفسر سیاسی و استاد دانشگاه کابل معتقد است: «خروج نظامیان امریکایی در بدترین زمان ممکن انجام شد. چون شرایط صلح مهیا نیست، طالبان در آستانه دروازه کابل قرار دارد و نبردهای شدیدی در بخشهای مختلف کشور در جریان است. حدود 80 منطقه در یک ماه گذشته به دست طالبان افتاده است و ماه گذشته را میتوان مرگبارترین ماه دو دهه گذشته به شمار آورد. بنابراین خروج امریکا آن هم پیش از نهایی شدن مذاکرات صلح بین الافغانی تفسیری جز «خروج غیرمسئولانه» ندارد.»
کارشناسان «سیانان» نیز خروج نیروهای امریکایی از پایگاه نظامی «بگرام» را برای شبه نظامیان طالبان که جنگی پایانناپذیر علیه ارتش افغانستان به راه انداختهاند، پیروزی «نمادین» توصیف کردهاند. طالبان نیز از این فرصت آگاه است به طوری که در واکنش به اظهارات مقامات امریکایی برای ماندن حدود 600 نظامی در کابل به منظور حفاظت از سفارتخانه و تأمین امنیت هوایی امریکا، در هشداری جدی حق واکنش را برای خود محفوظ دانسته است.
پیشتر هم «عبدالله عبدالله»، رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان نسبت به خطراتی که بقای کشورش پس از خروج امریکا با آنها روبهرو است، هشدار داده بود. اما امریکا در قبال این هشدار به افغانستان وعده داده بود دست از حمایت از کابل نکشد. «رویترز» نیز نوشته است؛ ناتو قصد دارد پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، با ایجاد پایگاهی آموزشی برای نیروهای ویژه امنیتی این کشور در قطر، آموزش نظامی را ادامه دهد.
سکوت مسئولان افغانستان
هنوز هیچ یک از مقامات افغانستان به خروج نظامیان امریکا از بگرام واکنشی نشان ندادهاند اما به نوشته «هشت صبح» در تماس تلفنی «لوید آستین» وزیر دفاع امریکا و «بسمالله محمدی»، سرپرست وزارت دفاع افغانستان، بر تداوم همکاری هدفمند دو کشور در راستای مبارزه با تروریسم بینالمللی تأکید شده است.
زبالههای جامانده از نظامیان در بگرام
پایگاه بگرام در حدود سال 1950 توسط امریکا برای متحدین افغانش ساخته شد اما بعد از هجوم شوروی سابق به این کشور در سال 1979، این پایگاه مجهز به تصرف ارتش سرخ درآمد و گسترش یافت. به نوشته «دویچه وله»، این پایگاه از حدود 20 سال پیش بار دیگر در کنترل امریکا درآمد و بیش از 100 هزار سرباز امریکایی در دو دهه گذشته در آن مستقر بوده و خدمت کردند و بتدریج این پایگاه تبدیل به شهر کوچک امریکاییها شده است. در این پایگاه زندانی نیز قرار دارد که اسرای طالبان در آن نگهداری میشوند. اما پس از خروج نظامیان امریکایی با توجه به احتمال حملات طالبان و حتی تصرف این پایگاه نظامی، فرصت زیادی برای پاکسازی زباله و ضایعات فلزی و کامپیوتری جامانده از امریکاییها وجود نخواهد داشت و با اینکه اشیایی در میان این ضایعات برای شماری از مردم سودمند خواهد بود اما سرنوشت این ضایعات همچنان نامعلوم است.
جنجال سومین گور دسته جمعی کودکان در کانادا
کشف سومین گور دسته جمعی شامل 182 جسد در محل یکی دیگر از مدرسه های شبانه روزی کلیسای کاتولیک در کانادا، پرچم ملی این کشور را همچنان نیمه افراشته باقی نگه داشته است.
به گزارش ایسنا ،به نقل از دویچهوله، پرچم کانادا از اواخر ماه مه سال جاری در پی کشف گورستانی با 751 قبر ناشناس در یک مدرسه شبانه روزی کاتولیک در ایالت ماریول ساسکاچوان و درپی آن کشف بقایای اجساد 215 کودک در یک مدرسه شبانه روزی سابق کودکان بومی در شهر کوچک کامپلوپس بریتیش کلمبیا نیمه افراشته شده بود. کشف این گورهای دسته جمعی کودکان آن هم در قبرهایی با عمق یک متری، خشم و انزجار مردم را برانگیخته و در روزهای گذشته باعث به آتش کشیده شدن چند کلیسای کاتولیک شده است. گفته میشود بسیاری از این کودکان مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند.
خروج امریکا از افغانستان با هدف رویارویی با رقبا
نوذر شفیعی
استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل منطقهای
نظامیان امریکا سرانجام بعد از 20 سال حضور در پایگاه هوایی بگرام، این پایگاه را که مؤثرترین پایگاه هوایی افغانستان و در عین حال مهمترین پایگاه هوایی برای امریکاییها بود، ترک کردند. از همین رو ترک این پایگاه، آخرین و مهمترین گام از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان قلمداد میشود.
امریکاییها در حالی از افغانستان خارج میشوند که طالبان با رفتارهای تهاجمی و خشونت بار خود روز به روز بر بخشهای وسیع تری از افغانستان مسلط میشود. از همین رو سؤال این است که چرا امریکا با وجود مشاهده قدرتگیری طالبان و ضعیف شدن دولت افغانستان، همچنان اصرار بر خروج از این کشور دارد؟ برای پاسخ به این سؤال چند سناریو مطرح میشود.
● سناریوی نخست: امریکا بر اساس برنامهای از پیش تعیین شده، در حال خارج کردن نیروهای خود از افغانستان است. در این سناریو امریکاییها جنگ افغانستان را جنگ «بی پایان» قلمداد میکنند که تاکنون حاصلی جز 2 هزار و پانصد نفر تلفات نظامی، 3 هزار و ۸۰۰ نفر تلفات پیمانکاران امنیتی و 20 هزار مجروح و چیزی حدود 2.26 تریلیون دلار هزینه مالی برای واشنگتن و هزار و 500 کشته نظامی برای ۴۰ کشور نیروهای ائتلاف در بر نداشته است. از همین رو بر اساس این سناریو، امریکا معتقد است برای آنها ماندن در افغانستان نتیجهای جز شکست بهدنبال نخواهد داشت و اگر به حضور در افغانستان ادامه دهد، خود را در باتلاقی گرفتار کرده که هر روز تلفات انسانی و هزینههای مالی بیشتری به امریکا تحمیل میکند. بنابراین صرفنظر از این که پیامد خروجش از افغانستان چه باشد تصمیم به ترک افغانستان گرفته است.
● سناریو شماره 2: امریکا با این نوع خروج، سناریو آشوب هدایت شده را در دستور کار قرار داده است. به این معنی که بیثباتی افغانستان بیش از ثبات آن برای امریکا اهمیت دارد. در یک افغانستان باثبات، دولت ناچار است مسئولانه رفتار کند و خواهان حضور قاعدهمند امریکا در کشور خود باشد. ثبات در افغانستان و حضور یک دولت قوی و مسئول به امریکا اجازه نخواهد داد از خاک افغانستان برای رقبای خود در اطراف افغانستان شامل چین، روسیه و ایران مزاحمت ایجاد کند. زیرا یک دولت مسئول در افغانستان نمیخواهد بهخاطر اقدامات امریکا، با پرسشهایی از طرف همسایگانش مواجه شود.
● سناریو شماره 3: امریکاییها در چارچوب خروج مسئولانه سعی خواهند کرد به کمک دولت افغانستان شتافته و پیشرویهای طالبان را محدود کنند. امریکاییها پیشتر به دولت افغانستان وعده داده بودند در صورت خروج، دولت را تقویت کرده، از حمایت مالی و لجستیکی به آن دریغ نکرده و برنامه آموزش نظامیان افغان را در دستور کار قرار دهند و حتی در صورت تهاجم طالبان با پهپاد به یاری مردم افغانستان بروند. این خوشبینانهترین سناریو در بحث خروج امریکاییها از افغانستان است.
اما تجربه گذشته نشان میدهد برای امریکاییها خروج مسئولانه به معنی ایجاد موازنه قدرت بین طالبان و دولت در این کشور است. این سیاست را هم اکنون نیز میتوان در عرصه افغانستان مشاهده کرد. وقتی امریکا عملاً در جایی دست طالبان را باز میگذارد تا آزادانه حمله کرده و بر مناطق استیلا یابد و در جایی دیگر که از نظر امریکا موازنه در حال به هم خوردن است، مقر طالبان را بمباران میکند، این چیزی جز موازنهسازی قدرت بین طالبان و دولت نیست.
در واقع امریکا در سه نگاهی که اساساً به مسأله بحرانها دارند، یعنی تولید بحران، حل بحران و مدیریت بحران، سعی دارد مدیریت بحران را در دستور کار قرار دهند. ضمن اینکه قصد امریکاییها آسیب پذیر کردن محیط اطراف افغانستان است. همواره گفته شده است که افغانستان بهخاطر شرایط داخلی کمتر مورد توجه قدرتهای بزرگ بوده بلکه بهدلیل نقشی که در تأثیرگذاری بر محیط اطرافش دارد، برای آنها حائز اهمیت بوده است. از این دیدگاه به نظر میرسد امریکا در بازی بزرگی که بین قدرتها در منطقه آسیا -پاسیفیک جریان دارد، قصد دارد با ایجاد بیثباتی در افغانستان به رویارویی با رقبای خود در منطقه برود. در واقع با ارتباطی که بین اویغورهای چین و گروههای رادیکال در افغانستان برقرار میشود، چین را آسیبپذیر کند. با گروههای رادیکالی مثل داعش که در افغانستان قدرت پیدا کرده، منافع ایران را در داخل افغانستان و در مرزهای این کشور با افغانستان در معرض تهدید قرار بدهد و در آن سو بویژه از طریق جنبش اسلامی ازبکستان به سمت آسیای مرکزی و منافع روسیه حرکت کند.
درگذشت رامسفلد، مرد جنگطلب کابینه بوش
گروه جهان/ دونالد رامسفلد، وزیر دفاع اسبق امریکا در زمان ریاست جمهوری جورج بوش پسر در سن 88 سالگی درگذشت. همکاران و هم حزبیهای جمهوریخواهش ازاو به نیکی یاد کردند. اما گروههای حقوق بشری، خبرنگاران و تحلیلگران سیاسی او را مرد جنگ طلبی میدانند که باعث آغاز جنگهای خاورمیانه از سال 2001 به این سو و شکنجه در زندانهای این نقطه حادثه خیز جهان شد.
بهگزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، جورج بوش در بیانیهای رامسفلد را عضو خوشاخلاق و خونگرم کابینه خود خواند، مردی که به فکر سلامتی نظامیان امریکا بود. وزیر امور خارجه پیشین امریکا، کاندولیزا رایس، اولین زن سیاه پوستی که متصدی وزارت خارجه امریکا شد نیز رامسفلد را «یک کارمند برجسته و متعهد» نامید و گفت بهعنوان یک دوست و همکار دلتنگ او خواهد شد اما کالین پاول که در آغاز جنگ افغانستان وزیر خارجه امریکا بود و اختلاف نظرهای او با رامسفلد مشهور بود، هنوز پیامی برای مرگ همکار قدیمیاش ننوشته است.
با این حال واکنشهای اولیه در شبکههای اجتماعی بیانگر آن بود که احتمالاً از این مرد و میراث او در تاریخ به نیکی یاد نخواهد شد. در جنگهای عراق وافغانستان که دونالد رامسفلد یکی از اصلیترین تصمیم گیرندگان برای آغاز جنگ بود، بازداشت و شکنجه شبه نظامیان بازداشت شده، کاملاً آزاد بود و هیچ منعی برای آن وجود نداشت. بازجوییهایی 20 ساعته، برهنه کردن، استفاده از ایجاد ترس با سگهای هار، شکنجه با روش غرق مصنوعی، ایستادن زندانیان به مدت 8 تا 10 ساعت در روز، شکنجههایی بودند که در دوره رامسفلد در زندانهای امریکا در عراق و افغانستان به اجرا درمیآمدند. شاید برای همین بود که جمیل جعفر، از استادان دانشگاه کلمبیا در توئیتی نوشت: «رامسفلد دستوراتی را صادر کرد که منجر به سوءاستفاده و شکنجه صدها زندانی در بازداشت امریکا در افغانستان، عراق و زندان گوانتانامو شد. این باید در صدر هر آگهی ترحیمی برای او باشد.»
خاطرات یک دیپلمات
روایت گمشده
فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
بیزاری از فرو رفتن در مسائل لبنان
من از جزئیات موضوعات لبنان اطلاع نداشتم، با اینکه گزارشهای مربوط به آن برای وزیر خارجه نیز ارسال میشد. گزارشهایی که عموماً از نوع گزارشهای اطلاعاتی تفصیلی و دستنویسهایی بود که نمیشد آن را خواند. هنگامی که از دور به آن روزها نگاه میکنم میبینم که حتی یک بار به ذهنم خطور نکرد که این گزارشها را دوباره بخوانم. این البته یک علت روانی و شاید در عمق، سیاسی داشت و آن بیزاری من از فرورفتن در امور لبنان بود جز در مواردی که رئیسجمهوری به من مأموریت میداد. همیشه به رئیسجمهوری گلایه میکردم که امور لبنان نیازمند وزیر خارجهای است که آسوده خاطر و هیچ کار دیگری نداشته باشد، آسوده خاطری که هیچ علاقهای به آن نداشتم و باج گیریهای شخصی یا سرک کشیدن به روابط شخصی افراد که اموری رایج در مدیریت مسائل لبنان بود، به هیچ وجه مرا وسوسه نمیکرد.
با نگاه دوباره به آن دوره، احساس میکنم رئیسجمهوری مرا برای جنبههای دیپلماتیک امور سوریه و لبنان مأمور میکرد، در حالی که خدام به طور کامل غرق در امور داخلی لبنان با شخصیتها و رویدادها و جزئیات آن شده بود. بر همین اساس چارهای جز اجرای مأموریتهای لبنانی محوله از سوی رئیسجمهوری نداشتم و بدین گونه آنچه در کتابها توافق سالم - الشرع نامیده شده، حاصل شد. این رویداد داستانی دارد. رئیسجمهوری مرا به شکل کلی در جریان تماسهای عربی با او و به شکل مشخص تماسهای سعودی و تماسهای شخصی از طریق واسطهها قرار داد، که مهمترین آنها از سوی رفیق الحریری بازرگان مشهور بود. رئیسجمهوری اسد مطابق رویه خود به جزئیات توجهی نداشت، اما برای این موضوع منتقل شده به خودش اهمیت قائل بود که جمیل، روابط متمایز سوریه و لبنان را در چارچوب توافقنامههای موجود میان دو کشور قبول دارد. من نیز بر این باور بودم که تأکید صریح بر این روابط متمایز، سقفی است که نمیبایست از آن کوتاه بیاییم؛ چون راهبردی بودن این روابط دوستان و برادران ما را خشنود و برای دشمنان ما کارکرد بازدارنده خواهد داشت.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
ادامه پاورقی خاطرات بولتون را در سایت ایران آنلاین (ion.ir) بخوانید.